20 Mayıs 2018 Pazar

Zita-6

En büyük hatam belkide arkadaş olmayı denemekti.
İnsan aşık olduğu insanla arkadaş kalamıyormuş. Aslında bu duygudan kurtulmak için 2 yıldır savaşıyorum. Öyle ki denemediğim yol kalmadı, telefonlarını engelledim (ki şimdi düşününce çocukça geliyor) ama o an ondan kaçmalıyım düşüncesini bastıramıyordum. Bu da benim kaçış yolumdu. Düşünsenize karşınızda size karşı ilgili gibi olan birisi var, seviyormuş gibi ama tam değil arkadaş gibi o da tam değil, tam olmayan belirsiz hisler soru işaretleri umutlanmalar, hayal kırıklıkları hemen ardından. Her umutlandıktan sonra tekrar insanın kendini tamir etmeye çalışması ayağa kalkıyorsunuz ama sanki başınız gözünüz sargılı etrafı net göremiyorsunuz,duyamıyorsunuz.Beyninizi kemiren soru işaretleri. Bir sürü soru işareti. Onu mu demek istedi, bunu böyle mi anlamalıyım. Bir gün dedim ki ona lütfen net ol. İnsan ilişkilerinde en olması gereken şey bence. Net olmak.Niyetini belli etmek ya da oyun oynamamak.
Sonra bir dönem arkadaş kalmamız iyi olur diye düşündüm. Normal davranmaya çalıştım. Güçlü durmaya çalıştım. Her telefon konuşmasının sonrasında bütün enerjimin çekildiğini hissettim. Görünmez bir el fişimi çekiyordu sanki. Mutluymuş gibi davranmak, hayatında olan bitenle hatta yeni ilişkilerindeki heyecanını sesinde hissetmek ve onun adına mutluymuş gibi yapmak. Tanrım ne büyük bir sahtekarlık yaptım. Kendime kızgınlığım acaba geçer mi? Bunu kendime neden yaptım? 2 yıl boyunca.
İki yıl süresince onunla toplamda 8 aylık bir birlikteliğim oldu aslında, toplamda diyorum arada boşluklar var. Gel gitlerin kaynağı bu geçen süre birazda. Ben o kadar kendi kendime yaşamadım bu duyguyu. Ona hep inanmayı seçtim. Kendimle savaştım,kabul etmeyeceğim şeyleri yuttum,görmezden geldim,tepki gösteremedim,bekledim.Gururumu hiçe saydım.Hayatında başka biri varken onunla oldum. Onun ilişkilerini de bozdum.
Sonra o dedi ki bana bir gün, hayatıma girmek isteyen birisi vardı, ben de ona anlatmayı seçtim. Neden denemiyorsun? dedi. Kalbim durdu sanki neden denemiyorsun? Denemeden anlayamazsın, içimden o beni denemiş olmayacağına kanaat getirmiş demek ki dedim. Belki de haklıdır başka bir insana aşık olmasamda sevebilirim diye düşündüm. NE BÜYÜK BİR HATA.
Çok değerli bir insan tanıdım. Ama zorlama ilişkiler bana göre değilmiş, insan sahiplendiği birine değer verebiliyormuş ama daha ötesi yok. Suçu olmayan birinin de kalbini kırmış oldum. Hatta bana yaptığını gidip başkasına yapmış oldum. Ne kadar özür dilesem az. Ama bana çok şey kattı J. Değer görmek,sevilmek nasıl bir şeymiş onu hatırladım. Tabağıma sunulanı olduğu gibi kabul etmemem gerektiğini hatırladım. İsteğini belli etmek,net olmak, yetinmemek. O yüzden sağ olsun var olsun.
Bu yazıyı tamamen kendim için yazıyorum. Hiç geriye dönüp okumayacağım, noktayı koyduğumda bu iş bitecek. Tekrar dönüp arkama bakmayacağım.
Evet onu çok seviyorum hala. Ona aşığım hala. Gerçek aşkın,mucizenin,büyünün karşılığı benim için. Bu blogu biliyor mesela ama adını unuttu ondan da eminim. Hiç bir zaman okuyamayacak. Hiç bir zaman gerçek hislerimi bilemeyecek. Ve ben onunla arkadaş kalmayacağım. Artık bunu kendime yapmayacağım.
Onu tamamen hayatımdan,ruhumdan aklımdan çıkarana kadar kimsenin hayatına da girmeyeceğim.

Ama güzel duyguymuş aşk,herkesin başına gelsin,umarım içinde hep mutluluk olsun...

Hep söyleyeceğim iyi  ki tanıdım, iyi ki hissettim.